Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: exclamo, exclamas, exclamavi, exclamatum, exclamāre conjugación: 1 - intransitivo/transitivo - attiva (Ita) = esclamare, recitare, declamare, intr./tr, (eng) = call out, cry out, (esp) = exclamar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego exclamo tu exclamas ille exclamat nos exclamāmus vos exclamātis illi exclamant | Yo exclamo Tu exclamas El/Ella/Eso exclama Nosotros exclamamos Vosotros exclamáis Ellos/Ellas/Esos exclaman |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego exclamābam tu exclamābas ille exclamābat nos exclamabāmus vos exclamabatis illi exclamābant | Yo exclamaba Tu exclamabas El/Ella/Eso exclamaba Nosotros exclamabamos Vosotros exclamabais Ellos/Ellas/Esos exclamaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego exclamavi tu exclamavisti, exclamasti... ille exclamavit nos exclamavĭmus vos exclamavistis, exclamastis... illi exclamavērunt, exclamarunt, exclamavere... | Yo exclamé Tu exclamaste El/Ella/Eso exclamó Nosotros exclamamos Vosotros exclamasteis Ellos/Ellas/Esos exclamaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego exclamavi tu exclamavisti, exclamasti... ille exclamavit nos exclamavĭmus vos exclamavistis, exclamastis... illi exclamavērunt, exclamarunt, exclamavere... | Yo he exclamado Tu has exclamado El/Ella/Eso ha exclamado Nosotros hemos exclamado Vosotros habéis exclamado Ellos/Ellas/Esos han exclamado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego exclamavĕram, exclamaram... tu exclamavĕras, exclamaras... ille exclamavĕrat, exclamarat... nos exclamaverāmus, exclamaramus... vos exclamaverātis, exclamaratis... illi exclamaverant, exclamarant... | Yo había exclamado Tu habías exclamado El/Ella/Eso había exclamado Nosotros habíamos exclamado Vosotros habíais exclamado Ellos/Ellas/Esos habían exclamado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego exclamavi tu exclamavisti, exclamasti... ille exclamavit nos exclamavĭmus vos exclamavistis, exclamastis... illi exclamavērunt, exclamarunt, exclamavere... | Yo hube exclamado Tu hubiste exclamado El/Ella/Eso hubo exclamado Nosotros hubimos exclamado Vosotros hubisteis exclamado Ellos/Ellas/Esos hubieron exclamado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego exclamavĕram, exclamaram... tu exclamavĕras, exclamaras... ille exclamavĕrat, exclamarat... nos exclamaverāmus, exclamaramus... vos exclamaverātis, exclamaratis... illi exclamaverant, exclamarant... | Yo había exclamado Tu habías exclamado El/Ella/Eso había exclamado Nosotros habíamos exclamado Vosotros habíais exclamado Ellos/Ellas/Esos habían exclamado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego exclamābo tu exclamābis ille exclamābit nos exclamabĭmus vos exclamabĭtis illi exclamābunt | Yo exclamaré Tu exclamaras El/Ella/Eso exclamará Nosotros exclamaremos Vosotros exclamareis Ellos/Ellas/Esos exclamarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego exclamavĕro, exclamaro... tu exclamavĕris, exclamaris... ille exclamavĕrit, exclamarit... nos exclamaverĭmus, exclamarimus... vos exclamaverĭtis, exclamaritis... illi exclamavĕrint, exclamarint... | Yo habré exclamado Tu habrás exclamado El/Ella/Eso habrá exclamado Nosotros habremos exclamado Vosotros habréis exclamado Ellos/Ellas/Esos habrán exclamado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego exclamem tu exclames ille exclamet nos exclamēmus vos exclamētis illi exclament | Yo exclame Tu exclames El/Ella/Eso exclame Nosotros exclamemos Vosotros exclaméis Ellos/Ellas/Esos exclamen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego exclamārem tu exclamāres ille exclamāret nos exclamarēmus vos exclamarētis illi exclamārent | Yo exclamara Tu exclamaras El/Ella/Eso exclamara Nosotros exclamáramos Vosotros exclamarais Ellos/Ellas/Esos exclamaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego exclamavĕrim, exclamarim... tu exclamavĕris, exclamaris... ille exclamavĕrit, exclamarit... nos exclamaverĭmus, exclamarimus... vos exclamaverĭtis, exclamaritis... illi exclamavĕrint, exclamarint... | Yo haya exclamado Tu hayas exclamado El/Ella/Eso haya exclamado Nosotros hayamos exclamado Vosotros hayáis exclamado Ellos/Ellas/Esos hayan exclamado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego exclamavissem, exclamassem... tu exclamavisses, exclamasses... ille exclamavisset, exclamasset... nos exclamavissēmus, exclamassemus... vos exclamavissētis, exclamassetis... illi exclamavissent, exclamassent... | Yo hubiera exclamado Tu hubieras exclamado El/Ella/Eso hubiera exclamado Nosotros hubiéramos exclamado Vosotros hubierais exclamado Ellos/Ellas/Esos hubieran exclamado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego exclamārem tu exclamāres ille exclamāret nos exclamarēmus vos exclamarētis illi exclamārent | Yo exclamaría Tu exclamarías El/Ella/Eso exclamaría Nosotros exclamaríamos Vosotros exclamaríais Ellos/Ellas/Esos exclamarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego exclamavissem, exclamassem... tu exclamavisses, exclamasses... ille exclamavisset, exclamasset... nos exclamavissēmus, exclamassemus... vos exclamavissētis, exclamassetis... illi exclamavissent, exclamassent... | Yo habría exclamado Tu habrías exclamado El/Ella/Eso habría exclamado Nosotros habríamos exclamado Vosotros habríais exclamado Ellos/Ellas/Esos habrían exclamado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
exclama exclamate Futuro exclamato exclamato exclamatote exclamanto | exclama exclamad ve a exclamar vaya a exclamar id a exclamar vayan a exclamar |
INFINITIVO | |
Presente | |
exclamāre | exclamar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
exclamavisse, exclamasse... | haber exclamado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
exclamaturum esse, exclamaturam esse, exclamaturum esse, exclamaturos esse, exclamaturas esse, exclamatura esse... | ir a exclamar |
GERUNDIO | |
exclamandi, exclamando, exclamandum, exclamando... | de exclamar a exclamar para exclamar por exclamar |
SUPINO | |
exclamatum | exclamar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que exclama |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.exclamans Gen.exclamantis Dat.exclamanti Acc.exclamantem Voc.exclamans Abl.exclamante, exclamanti... | exclamantes exclamantium exclamantibus exclamantes exclamantes exclamantibus |
Feminina | |
Nom.exclamans Gen.exclamantis Dat.exclamanti Acc.exclamantem Voc.exclamans Abl.exclamante, exclamanti... | exclamantes exclamantium exclamantibus exclamantes exclamantes exclamantibus |
Neutro | |
Nom.exclamans Gen.exclamantis Dat.exclamanti Acc.exclamans Voc.exclamans Abl.exclamante, exclamanti... | exclamantia exclamantium exclamantibus exclamantia exclamantia exclamantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de exclamar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.exclamaturus Gen.exclamaturi Dat.exclamaturo Acc.exclamaturum Voc.exclamature Abl.exclamaturo | exclamaturi exclamaturorum exclamaturis exclamaturos exclamaturi exclamaturis |
Feminina | |
Nom.exclamatura Gen.exclamaturae Dat.exclamaturae Acc.exclamaturam Voc.exclamatura Abl.exclamatura | exclamaturae exclamaturarum exclamaturis exclamaturas exclamaturae exclamaturis |
Neutro | |
Nom.exclamaturum Gen.exclamaturi Dat.exclamaturo Acc.exclamaturum Voc.exclamaturum Abl.exclamaturo | exclamatura exclamaturorum exclamaturis exclamatura exclamatura exclamaturis |
- Conjugación completa di exclamari Forma pasiva |